هر آنچه دعاست اینجاست

1. دعای منسوب به پیامبر اکرم (ص)

سید بن طاووس در کتاب مهج الدعوات، این دعا را منسوب به پیامبر اکرم (ص) می‌داند که به‌واسطه امام جعفر صادق (ع) بیان شده‌است. مورد استفاده این دعا برای بیماری صعب‌العلاجی بوده که مجموع پزشکان زمان از درمان آن ناامید شده بودند. گفته‌اند که برای شفای مرض صعب‌العلاج، بعد از نماز صبح، چهل مرتبه این دعای شفای بیماری لاعلاج را بخوانید:

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

بنام خداى بخشاینده مهربان

اَلْحَمُدللَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است

حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ

بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است

تَبارَکَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ

تبریک باد بر خداوند که بهترین خلق کننده‌است

وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

هیچ تحول و نیرویی جز به واسطه‌ی خداوند بلندمرتبه و بزرگ وجود ندارد.

2. دعای منسوب به امام صادق (ع)

دعای اول

از جمله دعا‌های سریع‌الاجابه برای شفای مریض، دعای منسوب به امام صادق است. از زبان یکی از اصحاب امام صادق (ع) نقل شده که ایشان به امام گفته‌اند، دردی دارم و امام فرموده‌اند:

بگو: بسم الله

سپس بر قسمتی که درد دارد، دست بکش و بگو:

اعوذ بعزه الله، و اعوذ بقدره الله، و اعوذ برحمه الله، و اعوذ بجلال الله.

پناه می‌برم به عزت خدا! پناه می‌برم به قدرت خدا! پناه می‌برم به رحمت خدا! پناه می‌برم به جلال خدا!

و اعوذ بعظمه الله، واعوذ بجمع الله، و اعوذ برسول الله.

پناه می‌برم به عظمت خدا! پناه می‌برم به جمع خدا! پناه می‌برم به رسول خدا!

و اعوذ باسماء الله، من شر ما احذر و من شر ما اخاف علی نفسی

و پناه می‌برم به اسم‌های خدا از شر هر چه از آن حذر دارم و از شر هر چه که از آن بر خود بیمناکم!

و هفت مرتبه این‌کار را بکن.

دعای دوم

این دعا در کتاب عده الداعی که یکی از کتاب‌های نسبتا معتبر در این زمینه است) ذکر شده و منسوب به امام صادق است.

امام صادق (ع) فرموده‌اند: زمانی‌که در کنار بستر مریضی هستی، رو به آسمان کن و بگو:

اَللّهُمَّ اِنَّکَ عَیَّرْتَ اَقْواماً فى کِتابِکَ

خدایا اقوامى را در قرآنت سرزنش کردى

فَقُلْتَ: (قُلِ ادْعُوا الَّذینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَلا تَحْویلاً)

و فرمودى: بگو معبودهاى باطل خود را جز او بخوانید، که هرگز برطرف کردن زیان را از شما، و گرداندنش را نمى توانند.

فَیا مَنْ لا یَمْلِکُ کَشْفَ ضُرّى وَ لا تَحْویلَهُ عَنّى اَحَدٌ غَیْرُهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

اى که برطرف‌کردن زیان، و گرداندن آن را از من، کسى جز تو (او) نمى تواند، بر محمّد و خاندانش درود فرست.

وَاکْشِفْ ضُرِّى وَحَوِّلْهُ اِلى مَنْ یَدْعُو مَعَکَ اِلهاً آخَرَ

و زیانم را برطرف کن، و به‌سوى آن که معبود دیگرى جز تو را با تو مى‌خواند بگردان.

فَاِنّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ غَیْرُکَ؛ که گواهى مى‌دهم معبودى جز تو نیست.

3. دعای منسوب به امام باقر (ع)

امام باقر (ع) دعایی را از زمانی که امام علی (ع) مریض بوده‌اند و پیامبر (ص) برای عیادت به بستر ایشان رفتند، روایت کرده اند. پیامبر پس از عیادت، به امام علی سفارش می‌کنند که دعای زیر را زمزمه کند:

اللهم این سالک تعجیل عافیتک

بارالها! یا عافیتت را تسریع گردان.

او صبراً علی بلیتک

یا به من صبر در بلایت را عنایت کن

او خروجاً الی رحمتک

و یا روح مرا به سوی جوار رحمتت خارج فرما.

4. دعای " مَنْ کَبَسَ الاْرْضَ"

در کتاب "مصباح"، شیخ کفعمی گفته‌اند که وقتی مریض شدی، پس از اقامه یکی از نماز‌های واجب، بر موضع سجده خود دست کشیده و سپس دستت را هفت مرتبه بر جایی که درد دارد بکش و دعای زیر را بخوان:

یا مَنْ کَبَسَ الاْرْضَ عَلَى الْمآءِ

اى که زمین را بر آب فشردی.

وَ سَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ

و هوا را به آسمان بستی

وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ الاَْسْمآءِ

و بهترین نام‌ها را براى خویش برگزیدی.

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست.

وَافْعَلْ بى کَذا وَ کَذا وَ ارْزُقْنى وَ عافِنى مِنْ کَذا وَ کَذا

و با من چنین وچنان کن و روزی‌ام ده، و سالمم بدار از چنین وچنان.

اَلسَّلامُ عَلَيک يااَمينَ اللَّهِ فى‏ اَرْضِهِ، وَحُجَّتَهُ عَلى‏ عِبادِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيک يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ، اَشْهَدُ اَنَّک جاهَدْتَ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَعَمِلْتَ بِکتابِهِ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ، حَتّى‏ دَعاک اللَّهُ اِلى‏ جِوارِهِ، فَقَبَضَک اِلَيهِ بِاخْتِيارِهِ، وَاَ لْزَمَ اَعْدائَک الْحُجَّةَ مَعَ مالَک مِنَ الْحُجَجِ‏ الْبالِغَةِ عَلى‏ جَميعِ خَلْقِهِ، 1

اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسى‏ مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِک‏ راضِيةً بِقَضآئِک، مُولَعَةً بِذِکرِک وَدُعآئِک، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ اَوْلِيآئِک، مَحْبُوبَةً فى‏ اَرْضِک وَسَمآئِک، صابِرَةً عَلى‏ نُزُولِ بَلائِک، شاکرَةً لِفَواضِلِ نَعْمآئِک، ذاکرَةً لِسَوابِغِ آلآئِک، مُشْتاقَةً اِلى‏ فَرْحَةِ لِقآئِک، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوى‏ لِيوْمِ جَزآئِک، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ اَوْلِيآئِک، مُفارِقَةً لِأَخْلاقِ اَعْدائِک، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيا بِحَمْدِک وَثَنآئِک، 2

پس پهلوى‏ روى مبارک خود را برقبر گذاشت وگفت:
اَللّهُمَّ اِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتينَ اِلَيک والِهَةٌ، وَسُبُلَ الرَّاغِبينَ اِلَيک شارِعَةٌ، وَاَعْلامَ الْقاصِدينَ اِلَيک واضِحَةٌ، وَاَفْئِدَةَ الْعارِفينَ مِنْک فازِعَةٌ، وَاَصْواتَ الدَّاعينَ اِلَيک صاعِدَةٌ، وَاَبْوابَ الْإِجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ، وَدَعْوَةَ مَنْ ناجاک مُسْتَجابَةٌ، وَتَوْبَةَ مَنْ‏ اَنابَ اِلَيک مَقْبُولَةٌ، وَعَبْرَةَ مَنْ بَکى‏ مِنْ خَوْفِک مَرْحُومَةٌ، وَالْإِغاثَةَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِک مَوْجُودَةٌ، وَالْإِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِک مَبْذُولَةٌ، وَعِداتِک لِعِبادِک مُنْجَزَةٌ، وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَک مُقالَةٌ، وَاَعْمالَ‏ الْعامِلينَ لَدَيک مَحْفُوظَةٌ، وَاَرْزاقَک اِلَى الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْک نازِلَةٌ، وَعَوآئِدَ الْمَزيدِ اِلَيهِمْ واصِلَةٌ، وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرينَ مَغْفُورَةٌ، وَحَوآئِجَ خَلْقِک عِنْدَک مَقْضِيةٌ، وَجَوآئِزَ السَّآئِلينَ عِنْدَک مُوَفَّرَةٌ، وَ عَوآئِدَ الْمَزيدِ مُتَواتِرَةٌ، وَمَوآئِدَ الْمُسْتَطْعِمينَ مُعَدَّةٌ، وَمَناهِلَ الظِّمآءِ مُتْرَعَةٌ، 3

اَللّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعآئى‏، وَاقْبَلْ ثَنآئى‏، وَاجْمَعْ بَينى‏ وَبَينَ‏ اَوْلِيآئى‏، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِىٍّ وَفاطِمَةَ، وَالْحَسَنِ وَالْحُسَينِ، اِنَّک وَلِىُ‏ نَعْمآئى‏، وَمُنْتَهى‏ مُناىَ، وَغايةُ رَجائى‏ فى‏ مُنْقَلَبى‏ وَمَثْواىَ
و در کامل‏ الزِّيارة بعد از اين زيارت اين فقرات نيز مسطور است
اَنْتَ اِلهى‏ وَسَيدى‏ وَمَوْلاىَ، اِغْفِرْ لِأَوْلِيآئِنا، وَکفَّ عَنَّا اَعْدآئَنا، وَاشْغَلْهُمْ عَنْ اَذانا، وَاَظْهِرْ کلِمَةَالْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْيا، وَاَدْحِضْ کلِمَةَ الْباطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلى‏، اِنَّک عَلى‏ کلِّشَى‏ءٍ قَديرٌ. 4

سلام بر تو ای امانتدار خدا در زمين او و حجتش بر بندگان او سلام بر تو اى امير مؤمنان گواهى دهم که تو در راه خدا جهاد کردى چنانچه بايد و رفتار کردى به کتاب خدا (قرآن) و پيروى کردى از سنتهاى پيامبرش - صلى اللّه عليه و آله - تا اينکه خداوند تو را به جوار خويش‏ دعوت فرمود و به اختيار خودش جانت را قبض نمود و ملزم کرد دشمنانت را به حجت و برهان با حجتهاى‏ رساى ديگرى که با تو بود بر تمامى خلق خود، 1

خدايا قرار ده نفس مرا آرام به تقديرت‏ و خوشنود به قضايت و حريص به ذکر و دعايت و دوستدار برگزيدگان دوستانت‏ و محبوب در زمين و آسمانت و شکيبا در مورد نزول بلايت و سپاسگزار در برابر نعمتهاى فزونت و متذکر عطاياى فراوانت مشتاق به شاد گشتن ديدارت توشه‏گير پرهيزکارى‏ براى روز پاداشت پيروى کننده روشهاى دوستانت دورى گزيننده‏ اخلاق دشمنانت سرگرم از دنيا به ستايش و ثنايت... 2

خدايا براستى دلهاى فروتنان درگاهت بسوى تو حيران است‏ و راههاى مشتاقان به جانب تو باز است و نشانه هاى قاصدان کويت آشکار و نمايان است‏ و قلبهاى عارفان از تو ترسان است و صداهاى خوانندگان بطرف تو صاعد و درهاى اجابت برويشان باز است و دعاى آنکس که با تو راز گويد مستجاب است و توبه آنکس که‏ به درگاه تو بازگردد پذيرفته است و اشک ديده آنکس که از خوف تو گريد مورد رحم و مهر است و فريادرسى تو براى کسى که به تو استغاثه کند آماده است و کمک‏کاريت براى آنکس که از تو کمک خواهد رايگان است‏ و وعده هايى که به بندگانت دادى وفايش حتمى است و لغزش کسى که از تو پوزش طلبد بخشوده است و کارهاى‏ آنانکه براى تو کار کنند در نزد تو محفوظ است و روزيهايى که به آفريدگانت دهى از نزدت ريزان است‏ و بهره هاى بيشترى هم بسويشان می رسد و گناه آمرزش‏خواهان (از تو) آمرزيده است‏ و حاجتهاى آفريدگانت نزد تو روا شده است و جايزه هاى سائلان در پيش تو شايان و وافر است و بهره هاى فزون پياپى است و خوانهاى احسان تو براى طعام خواهان آماده است و حوضهاى آب براى تشنگان‏ لبريز است 3

خدايا پس دعايم را مستجاب کن و بپذير مدح و ثنايم را و گردآور ميان من‏ و دوستانم به حق محمد و على و فاطمة و حسن و حسين که براستى تويى صاحب‏ نعمتهايم و منتهاى آرزويم و سرحد نهايى اميدم و بازگشتگاه و اقامتگاهم...
تويى معبود و آقا و مولاى من‏ بيامرز دوستان ما را و بازدار از ما دشمنانمان ‏را و سرگرمشان کن از آزار ما و آشکار کن گفتار حق را و آنرا برتر قرار ده و از ميان ببر گفتار باطل را و آنرا پست گردان که براستى تو بر هرچيز توانايى‏ 4

اِلهى‏ عَظُمَ الْبَلاءُ، وَ بَرِحَ الْخَفآءُ، وَانْکشَفَ الْغِطآءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجآءُ، وَ ضاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ، و اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَيک‏ الْمُشْتَکى‏، وَ عَلَيک الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخآءِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، اُولِى الْأَمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَينا طاعَتَهُمْ، وَ عَرَّفْتَنا بِذلِک مَنْزِلَتَهُمْ، فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ، فَرَجاً عاجِلاً قَريباً کلَمْحِ‏ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ، يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ، يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ، اِکفِيانى‏ فَاِنَّکما کافِيانِ، وَانْصُرانى‏ فَاِنَّکما ناصِرانِ، يا مَوْلانا يا صاحِبَ‏ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، اَدْرِکنى‏ اَدْرِکنى‏ اَدْرِکنى‏، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرينَ.

خدايا بلاء عظيم گشته و درون آشکار شد و پرده از کارها برداشته شد و اميد قطع شد و زمين تنگ شد و از ريزش رحمت آسمان جلوگيرى شد و تويى ياور و شکوه بسوى تو است‏ و اعتماد و تکيه ما چه در سختى و چه در آسانى بر تو است خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد آن زمامدارانى که پيرويشان را بر ما واجب کردى و بدين سبب مقام‏ و منزلتشان را به ما شناساندى به حق ايشان به ما گشايشى ده فورى و نزديک مانند چشم بر هم زدن يا نزديکتر اى محمد اى على اى على اى محمد مرا کفايت کنيد که شماييد کفايت‏کننده ام و مرا يارى کنيد که شماييد ياور من اى سرور ما اى صاحب الزمان‏ فرياد، فرياد، فرياد، درياب مرا درياب مرا درياب مرا همين ساعت همين ساعت هم‏اکنون زود زود زود اى خدا اى مهربانترين مهربانان به حق محمد و آل پاکيزه اش‏